Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

Ηλεκτρική Ενέργεια για ποιόν;;


 
         Πρόσφατα κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο για τη δημιουργία της λεγόμενης «μικρής ΔΕΗ». Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ προωθεί με βήμα ταχύ την παραπέρα ιδιωτικοποίηση ενός ακόμη σημαντικού δημόσιου περιουσιακού στοιχείου.  Πρόκειται στην ουσία για την ολοκλήρωση ενός σχεδιασμού που έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια και προβλέπει τη σταδιακή παράδοση του τομέα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σε ιδιωτικούς μονοπωλιακούς ομίλους, σύμφωνα με τα όσα επιτάσσει η ευρωενωσιακή πολιτική «απελευθέρωσης» της αγοράς ενέργειας.
         Το κυβερνητικό σχέδιο ιδιωτικοποίησης προβλέπει τη δημιουργία της   «μικρής ΔΕΗ», η οποία θα «προικοδοτηθεί» με μονάδες ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη, φυσικό αέριο και υδροηλεκτρικά που «προσεγγίζουν»- όπως αναφέρει το νομοσχέδιο- στο 30% του παραγωγικού δυναμικού της σημερινής ΔΕΗ και της πελατειακής βάσης της. Η νέα εταιρεία θα λειτουργεί προσωρινά ως θυγατρική της μητρικής εταιρείας, ενώ στη συνέχεια θα πουληθεί μέσω διεθνούς διαγωνισμού.
      Τα σχέδια αυτά είναι από τις τελευταίες πράξεις στην πορεία απελευθέρωσης- ιδιωτικοποίησης του τομέα της ενέργειας. Δεν είναι αποτέλεσμα της μνημονικής πολιτικής ή της «εκδικητικής» εμμονής της τρόικας, όπως διατείνονται οι «αντιμνημονιακές δυνάμεις», ο Σ.Ε.Β, τα Μ.Μ.Ε και οι παπαγάλοι τους.   
         Τα μνημόνια απλώς την επιταχύνουν. Ας θυμηθούμε ότι η πορεία αυτή ξεκινά από την συνθήκη του Μάαστριχτ (που διασφάλιζε την ελευθερία κίνησης κεφαλαίου, εργασίας, εμπορευμάτων στο εσωτερικό της ΕΕ), της οποίας τέκνο αποτέλεσε η «απελευθέρωση» του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, συνθήκη  που την ψήφισαν στην βουλή το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ ,ο ΣΥΡΙΖΑ και τα κόμματα που έχουν προέλθει από αυτά. Οι πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης, της Κομισιόν και των ενεργειακών επιχειρηματικών ομίλων είναι φανερές και ξεκάθαρες. Θέλουν όλα να τα αγοράζουν και να τα πουλάνε, για να κερδίζουν.
       Η «ευαισθησία» που δείχνουν για το ρεύμα προς τις «ευπαθείς κοινωνικές ομάδες»    είναι υποκριτική όταν:
ü  Τον τελευταίο χρόνο οι αυξήσεις στο ρεύμα έφθασαν στο 18,7% και στο 50% την τελευταία 5ετία.
ü   Περισσότεροι από 1.000.000 καταναλωτές κάνουν διακανονισμό του χρέους στην ΔΕΗ γιατί δεν έχουν να πληρώσουν, γίνονται 350.000 διακοπές, από τους οποίους 140.000 δεν το ξανασυνδέουν, δηλαδή μένουν στο σκοτάδι.
     Την ίδια στιγμή που εργαζόμενοι και άνεργοι μένουν χωρίς ρεύμα λόγω αδυναμίας πληρωμής, η κυβέρνηση δίνει σχεδόν τσάμπα ρεύμα και χαρίζει χρέη σε βιομήχανους και μεγαλοεπιχειρηματίες.
      Αυτή είναι η «ανάπτυξη» που ευαγγελίζονται ΕΕ, μεγαλοεργοδότες και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. «Ανάπτυξη» θεωρούν να πλουτίζουν οι μεγαλοξενοδόχοι, οι εφοπλιστές, τα πολυκαταστήματα, και οι εργαζόμενοι να ζουν με ανεργία, με μισθούς πείνας, στην εξαθλίωση και το σκοτάδι.  
    «Ανάπτυξη» γι αυτούς είναι το ρεύμα από κοινωνικό αγαθό να μετατραπεί σε εμπόρευμα και σε πεδίο κέρδους.
     Το λαϊκό κίνημα έχει τη δύναμη να εμποδίσει και να ανατρέψει αυτή την πολιτική αν αντιπαρατεθεί με τον πυρήνα της, με την στρατηγική της ιδιωτικοποίησης, της ανταγωνιστικότητας, της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Για να υπηρετήσει ο ενεργειακός σχεδιασμός τη λαϊκή ευημερία πρέπει να απαλλαγεί απ’ τους νόμους της αγοράς, τους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους.  
     Δεν μπορούν να συνυπάρξουν δικαιώματα  των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων με την ιδιωτικοποίηση του ενεργειακού τομέα. Αντίθετα η ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης θα πυροδοτήσει την περαιτέρω ανατροπή των εργασιακών μας δικαιωμάτων (υπάρχει πείρα από το τι εφαρμόζεται σήμερα σε άλλες επιχειρήσεις) και θα κάνει το ρεύμα για τον ελληνικό λαό ακόμα πιο ακριβό και απρόσιτο.
ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ για τη ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
ü Να αποκατασταθεί άμεσα η παροχή του ηλεκτρικού ρεύματος σε κατοικίες εργατικών - λαϊκών οικογενειών που αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, (ιδιαίτερα στους ανέργους, στους χιλιάδες απλήρωτους και ανασφάλιστους, στις οικογένειες που ζούνε στο όριο ή κάτω από το όριο της φτώχειας, στα νέα ζευγάρια, στα άτομα με ειδικές ανάγκες, στους χρόνια πάσχοντες, στους υπερήλικους, στις πολύτεκνες λαϊκές οικογένειες, στους αυτοαπασχολούμενους που βρίσκονται στα πρόθυρα χρεοκοπίας).
ü  Να απαγορευτεί η διακοπή της παροχής του ηλεκτρικού ρεύματος στις κατοικίες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών .
ü  Άμεσα να υπάρξει δραστική μείωση των τιμολογίων της ΔΕΗ.
ü  Να καταργηθούν οι φόροι και τα χαράτσια που υπάρχουν στα τιμολόγια.

ΓΙΑ ΤΙΣ 110 Α/Γ ΣΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ
   Στις 15/7/2011 η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας αποφάσισε να παραχωρήσει άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικό σταθμό στην Ικαρία στην εταιρία ΙΚΑΡΟΣ- ΑΝΕΜΟΣ ΑΕ συμφερόντων του ομίλου Μυτιληναίου.
     Πρόκειται για μια γιγαντιαία εγκατάσταση αφού προβλέπεται να τοποθετηθούν 110 ανεμογεννήτριες με συνολική ισχύ 330 MW. Θα καταλάβουν και θα εκτείνονται σχεδόν σε ολόκληρη κορυφογραμμή της Ικαρίας.
     Η κυβερνητική πολιτική για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε) εντάσσεται στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής της κυβέρνησης για «απελευθέρωση» και ιδιωτικοποίηση του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας που προωθείται με σειρά νομοθετημάτων και νομοθετικό πλαίσιο, τέτοιο που να εξασφαλίζει στο  μεγάλο κεφάλαιο όρους και προϋποθέσεις εγγυημένης και απρόσκοπτης κερδοφορίας. Το Χωροταξικό Πλαίσιο των Α.Π.Ε (2008) και το νομοσχέδιο Επιτάχυνσης των Α.Π.Ε (2009) επιδιώκουν να μετατρέψουν τη χώρα μας σε ένα τεράστιο αιολικό πάρκο.
Η σκοπιμότητα του έργου είναι ξεκάθαρη: Εκμετάλλευση του αιολικού δυναμικού του νησιού μας και εγγυημένη πώληση της παραγόμενης ενέργειας μέσω της διασύνδεσης σε υψηλότατες τιμές για σίγουρα υπερκέρδη.
      Μια τέτοια επένδυση θα πλήξει ανεπανόρθωτα τις περιοχές όπου θα εγκατασταθεί ο βιομηχανικός αιολικός σταθμός, τα βουνά μας δηλαδή, αλλοιώνοντας με μη αναστρέψιμο τρόπο την ιστορική, αρχαιολογική, οικολογική φυσιογνωμία τους, διώχνοντας αγρότες, κτηνοτρόφους, μελισσοκόμους, αλλάζοντας τις χρήσεις γης και δημιουργώντας ένα δαιδαλώδες πλέγμα δρόμων και δικτύων που θα επιταχύνει το φαινόμενο της ερημοποίησης.
     Η κατασκευή του αιολικού πάρκου θα απαιτήσει και δίκτυα διασύνδεσης- νέα δίκτυα υψηλής τάσης-  σχέδιο που σημαίνει εκατοντάδες κολώνες και πολλές δεκάδες χιλιόμετρα καλωδίων να κατακλύζουν τα βουνά μας. Άρα, πρόσθετη περιβαλλοντική υποβάθμιση και τέλος σοβαρές απώλειες ενέργειας λόγω των μακρινών αποστάσεων μεταφοράς.
   Από την άλλη όσο περισσότερα αιολικά «πάρκα» κατασκευάζονται, τόσο περισσότερες υποστηρικτικές, δηλαδή συμβατικές μονάδες, απαιτούνται.
      Και έτσι ενώ οι προπαγανδιστές των αιολικών πάρκων μιλούν για εκπομπές μικρότερων ποσοστών διοξειδίου του άνθρακα, στην πραγματικότητα η παράλληλη υπολειτουργία των εφεδρικών μονάδων θα κοστίζει περισσότερο οικονομικά και θα επιβαρύνει περιβαλλοντικά, αφού τελικά δεν θα εξοικονομούνται μικρότερα ποσά διοξειδίου του άνθρακα!  Όπου υπήρξε μαζική κατασκευή ανεμογεννητριών δεν προέκυψε κατ’ ανάγκη και απεξάρτηση από συμβατικές μεθόδους παραγωγής ενέργειας, ουσιαστική μείωση των ρύπων ή παύση λειτουργίας των συμβατικών εγκαταστάσεων.
 Ακούγονται  επιχειρήματα υπέρ της «επένδυσης», για την «πράσινη ενέργεια» και την προστασία του περιβάλλοντος. Αλλά η αλήθεια είναι ότι με τις υπάρχουσες μονάδες και το υπό κατασκευή υβριδικό στο Πέζι, καλύπτονται πλήρως οι τοπικές ανάγκες.
  Ακούγονται επιχειρήματα για τις θέσεις εργασίας και εννοούνε μερική απασχόληση, ανασφάλιστη και απλήρωτη εργασία, μισθούς πείνας και συμβάσεις με καθεστώς δουλοπαροικίας. Το αιολικό «πάρκο» όχι μόνο θα προσφέρει ελάχιστη απασχόληση, αλλά θα απειλήσει με μείωση των θέσεων εργασίας στον Τουρισμό εξαιτίας της αρνητικής επίδρασης που θα έχει στο φυσικό και πολιτισμικό τοπίο.
 Για παράδειγμα, στην Δανία είχαν μείωση του τουρισμού κατά 40% !
    Ακούγονται επιχειρήματα για τα λεγόμενα «ανταποδοτικά τέλη» από τους επενδυτές των ανεμογεννητριών προς το δήμο.
Ας μας απαντήσουν οι υπέρμαχοι αυτής της «επένδυσης»:
ü  Σε ποιο μέρος της Ελλάδας η τοπική κοινωνία ωφελήθηκε οικονομικά από τέτοιου είδους έργα ;
ü  Σε ποιο μέρος της Ελλάδας η παραγόμενη ενέργεια από ΑΠΕ διανέμεται δωρεάν ή έστω με χαμηλή τιμή της kwh ;
     Μπροστά στην αντίθεση που εκφράζει απέναντι στο έργο η πλειοψηφία των κατοίκων της Ικαρίας, η εταιρεία σιωπά αποκρύβοντας κάθε πληροφορία που αφορά την εξέλιξη της υπόθεσης, με αποτέλεσμα, το συγκεκριμένο έργο να μοιάζει "παγωμένο". Ωστόσο το ζήτημα δεν έχει τελειώσει  για 2 βασικούς λόγους:
Ø  Τους ενεργειακούς σχεδιασμούς από τους ομίλους που ασχολούνται με την ενέργεια τόσο στην περιοχή του Αιγαίου, όσο και στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Οι πολεμικές συρράξεις, με τις ευλογίες της Ε.Ε, του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της Ρωσίας, επιβεβαιώνουν τους σχεδιασμούς αυτούς.
Ø  Την στάση της απερχόμενης διοίκησης του Δήμου Ικαρίας: Που δεν πήρε ξεκάθαρη θέση κατά του έργου, που αναλώθηκε μόνο στο να ζητήσει με προσφυγή στη ΡΑΕ τον φάκελο του έργου- το περιεχόμενου του οποίου ουδέποτε κοινοποιήθηκε στον ικαριακό λαό-  που αγνόησε να ενημερώσει το σύνολο των φορέων αλλά και των πολιτών για την πορεία αυτής της «επένδυσης», που «έπεσε από τα σύννεφα» στις επίσημες καταγγελίες για ύπαρξη καταμετρητών αιολικού δυναμικού στα βουνά της Ικαρίας, που διαλαλούσε ότι πρέπει πρώτα  « να δούμε και τα θετικά αυτού του έργου καθώς και τα οικονομικά οφέλη προς τον Δήμο και βλέπουμε…», την ίδια ώρα που θεωρούσε τις αντιδράσεις των πολιτών και φορέων του νησιού «φαιδρότητες»!

Σχετικά με την «φιλολογία» που αναπτύσσεται από συγκεκριμένους συμπατριώτες μας για την απραξία των τριών δήμων της Ικαρίας που γνώριζαν το ενδιαφέρον της εταιρείας ΙΚΑΡΟΣ ΑΝΕΜΟΣ Α.Ε  (ή ότι ακόμα και συμφώνησαν παραχωρώντας δημοτικές εκτάσεις).
Τονίζουμε κατηγορηματικά πως οι διαδώσεις αυτές δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα και εντάσσονται στην γνωστή το τελευταίο διάστημα πρακτική διάδοσης ανυπόστατων φημών ως γεγονότων, με αποκλειστικό σκοπό να αποπροσανατολίσουν από το κυρίαρχο αυτή την στιγμή ζήτημα, την αντιμετώπιση της επίθεσης επιχειρηματικών συμφερόντων στην Ικαρία και το φυσικό της περιβάλλον. 
Για την ιστορία να αναφέρουμε πως στην  δημοτική περίοδο 2007-10 στα δημοτικά συμβούλια τις Ικαρίας κατατεθήκαν δυο προτάσεις από επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στις ΑΠΕ  (μια στις Ράχες και μια στον Άγιο Κήρυκο) οι οποίες απορρίφθηκαν με τις ψήφους των παρατάξεων που συγκρότησαν στην συνέχεια την  Λαϊκή Συσπείρωση Ικαρίας.
     Αφού θυμίσουμε ότι η Λαϊκή Συσπείρωση  άνοιξε αυτό το ζήτημα καλώντας σε έκτακτη σύγκληση του δημοτικού συμβουλίου (τον Ιούλιο του 2011), επανήλθε με παρέμβαση της στο δημοτικό συμβούλιο (τον Μάιο του 2013) για την τοπογράφηση του ορεινού όγκου του νησιού. Ξεκαθαρίζουμε για άλλη μια φορά τη θέση μας πως είμαστε κάθετα αντίθετοι στο ενδεχόμενο να υλοποιηθεί  η σχεδιαζόμενη επένδυση του ομίλου Μυτιληναίου. Τονίζοντας πως σε καμία περίπτωση δε συναινούμε στην υποθήκευση των ζωών των δικών μας αλλά και των παιδιών μας.  Σε αυτή την κατεύθυνση θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας ώστε να εμποδίσουμε την πραγματοποίηση αυτής της καταστροφικής «επένδυσης».

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΨΗΦΟΥ
      Το πραγματικό συμφέρον του λαού βρίσκεται στην πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, για τον άλλον δρόμο ανάπτυξης, προς όφελος των εργαζομένων και του τόπου.            
     Καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της κοινωνίας, θα παίξει ο ενιαίος αποκλειστικά κρατικός φορέας παραγωγής, προμήθειας και διάθεσης κάθε μορφής ενέργειας, μαζί και ηλεκτρικής, ως μηχανισμός της εργατικής εξουσίας, όπου:  Οι εγχώριες ενεργειακές πηγές, οι πρώτες ύλες, τα μέσα παραγωγής, μεταφοράς και διανομής της Ενέργειας θα αποτελούν κοινωνική κρατική ιδιοκτησία, ο ενεργειακός σχεδιασμός θα μπορεί να αναπτύξει την  παραγωγή και να ικανοποιεί συνδυασμένα το σύνολο των λαϊκών αναγκών, δηλαδή:
α)  Τη μείωση του βαθμού ενεργειακής εξάρτησης της χώρας.
β) Την εξασφάλιση επαρκούς λαϊκής κατανάλωσης, η οποία θα κατοχυρώνει στην πράξη το ενεργειακό προϊόν ως κοινωνικό αγαθό.
γ) Τη διασφάλιση της υποδομής για την κάλυψη των αναγκών της κεντρικά σχεδιασμένης βιομηχανίας. Τη σχεδιασμένη ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών και κλάδων.
δ) Την ασφάλεια των εργαζομένων του κλάδου αλλά και των οικιστικών ζωνών και γενικότερα την ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον.
       Στόχος του η εξασφάλιση φτηνής και επαρκούς ενέργειας προς τους κλάδους της παραγωγής, αλλά και για τα λαϊκά νοικοκυριά. Η πρόταση του ΚΚΕ, η κοινωνικοποίηση όλων των διαθέσιμων πόρων της κοινωνίας και η κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της χώρας προς όφελος του λαού, είναι εφικτή και αναγκαία.
      Αρκεί και μέσα από τις κάλπες να γίνουν βήματα στην κατεύθυνση της αλλαγής των πολιτικών συσχετισμών, με απόλυτη καταδίκη των δυνάμεων του ευρωμονόδρομου, και αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ.
     Επιλέγουμε το δύσκολο δρόμο του αγώνα. Γνωρίζουμε ότι ο δρόμος που προτείνουμε,  ο δρόμος της σύγκρουσης και της ανατροπής της πολιτικής και της εξουσίας των μονοπωλίων έχει κόστος.  Όμως απ' την άλλη, ο δρόμος της υποταγής οδηγεί το λαό σε τεράστιες θυσίες, χωρίς ημερομηνία λήξης.
    Βαδίζουμε με αισιοδοξία γιατί είμαστε σίγουροι ότι ο λαός αργά ή γρήγορα θα κοιτάξει μπροστά. Ο λαός θα πει την τελευταία λέξη, θα αλλάξει τον αρνητικό συσχετισμό και θα βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις

Αποστόλης   Δημόπουλος
Εργαζόμενος στον Τ.Σ.Π  Ικαρίας
Πρόεδρος  του  τοπικού  παραρτήματος Σάμου- Ικαρίας της Ε.ΤΕ  ΔΕΗ
Υποψήφιος με την Λαϊκή Συσπείρωση στον Δήμο Ικαρίας