Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012
Το νέο πρόγραμμα προβλέπει απαξία στην εργασία και επιπλέον δάνεια στους δήμους.
Ζούμε μια πρωτοφανή λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος με τα μέτρα που σχεδόν καθημερινά ανακοινώνει η κυβέρνηση του «μαύρου μετώπου». Στην υλοποίηση αυτών των μέτρων συμμετέχουν (συμβάλλουν) όλοι οι μηχανισμοί του αστικού κράτους. Σημαντική θέση μεταξύ αυτών έχουν οι δήμοι και οι περιφέρειες της χώρας. Οι άξονες επάνω στους οποίους η κυβέρνηση τους επιβάλλει να λειτουργούν μετά την εφαρμογή του «Καλλικράτη» είναι:
· Δραστική περικοπή των κρατικών δαπανών (κυρίως αυτές που προορίζονται για κοινωνική πολιτική). Η αρχή έγινε από τον κρατικό προϋπολογισμό του 2011 με την έναρξη του σχεδίου «Καλλικράτης» και συνεχίζεται στις μέρες που διανύουμε με το νέο μνημόνιο.
· Αύξηση των εσόδων του κράτους και μέσω της Τοπικής Διοίκησης (τοπική φορολογία) για να μειωθεί το έλλειμμα.
· Μείωση του «κόστους εργασίας» και διεύρυνση της «ευελιξίας στην εργασία».
Στα πλαίσια αυτών των κατευθύνσεων και με την εφευρετικότητα που διακρίνει τους κυβερνώντες για την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής ετοιμάζουν το επόμενο διάστημα να εφαρμόσουν ένα νέο πρόγραμμα που το ονόμασαν ΑΚΣΙΑ από τα αρχικά των λέξεων «Αυτοδιοίκηση – Κοινωνική Συνοχή – Ισόρροπη Ανάπτυξη». Το πρόγραμμα πριν δοθεί στη δημοσιότητα συζητήθηκε στα Διοικητικά Συμβούλια των οργάνων της Τοπικής Διοίκησης (ΚΕΔΕ – Δήμων, ΕΝΠΕ – Περιφερειών), όπου οι εκπρόσωποί τους (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ) με ομόφωνη απόφασή τους συναινούν στην προώθηση και την εφαρμογή του. Τώρα η κυβέρνηση κάνει το επόμενο βήμα. Το υπουργείο εσωτερικών έδωσε για διαβούλευση σε κόμματα και φορείς της Τοπικής Διοίκησης πολυνομοσχέδιο που μεταξύ των άλλων περιλαμβάνει τροποποιήσεις του «Καλλικράτη» και από τις σημαντικότερες διατάξεις του είναι το πρόγραμμα ΑΚΣΙΑ.
Το πρόγραμμα αυτό με βάση το σχέδιο νόμου διαρθρώνεται σε 3 άξονες:
1. Στον πρώτο προβλέπεται ένταξη των έργων του προγράμματος «Θησέας» και το πρόγραμμα φιλοδοξεί να συμβάλλει στην ολοκλήρωσή τους.
2. Στον δεύτερο προβλέπεται χρηματοδότηση των δήμων για την εκτέλεση μικρών και μεσαίων έργων τοπικής σημασίας μέσω διαδικασιών αυτεπιστασίας.
3. Στον τρίτο θεσμοθετούνται μέτρα για την «οικονομική εξυγίανση των ΟΤΑ πρώτου και δεύτερου βαθμού» μέσω δανείων.
Στον πρώτο άξονα περιλαμβάνονται διατάξεις για την ολοκλήρωση των εδώ και δύο – τρία χρόνια ενταγμένων και παγωμένων έργων του προγράμματος «ΘΗΣΕΑΣ» που σημειωτέον χρηματοδοτούνται από εθνικούς και δημοτικούς πόρους, με την ένταξή τους τώρα στο ΕΣΠΑ. Ο «Καλλικράτης» προέβλεπε ότι τα έργα θα εντάσσονταν στο μεταβατικό πρόγραμμα «ΕΛΛΑΔΑ» με παρόμοια χρηματοδότηση με αυτή του «ΘΗΣΕΑ» πλην όμως ούτε αυτό κατέστη δυνατό. Τώρα βέβαια δημιουργούνται σοβαρά ερωτήματα αν όλα αυτά τα ημιτελή έργα χωράνε να ενταχθούν στο ΕΣΠΑ. Η λογική των νομοθετών που δεν λέγεται βέβαια ανοιχτά είναι «όσα χωράνε, για τα υπόλοιπα θα δούμε».
Στον δεύτερο άξονα με την αυτεπιστασία που επιβάλλεται επιχειρείται αφενός η εξασφάλιση φτηνής εργατικής δύναμης για μια σειρά έργων στους δήμους (καθαριότητα, προσωπικό παιδικών σταθμών, κοινωνικών προγραμμάτων, έργα υποδομής και συντήρησης), και αφετέρου να χτυπηθούν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Σύμφωνα με το πρόγραμμα οι συμβάσεις θα είναι ορισμένου χρόνου συνεχούς ή διακεκομμένης απασχόλησης που δεν θα υπερβαίνουν τις 135 ημέρες το χρόνο. Θέλουν δηλαδή να εκτονώσουν την οργή των ανέργων με θέση εργασίας από 1 (μία) έως το πολύ 135 μέρες ημέρες το χρόνο!!! Το πρόγραμμα της αυτεπιστασίας χρηματοδοτείται κατά 50% από τον ΟΑΕΔ δηλαδή τις εισφορές των εργαζομένων ενώ το υπόλοιπο 50% από τα έσοδα των δήμων που προέρχονται από το φόρο ζύθου, το ΤΑΠ και τα τέλη διαφήμισης. Με άλλα λόγια ο κρατικός προϋπολογισμός δεν βάζει ούτε ευρώ. Η βάση της επιχειρηματολογίας των εμπνευστών και των υποστηρικτών του όλου προγράμματος είναι ότι έτσι δίνεται προσωρινά μια ανακούφιση στο όλο και περισσότερο διογκούμενο πρόβλημα της ανεργίας. Μερικοί δε από αυτούς λένε ότι «κατανοούν τη διαφορά της εργασίας από την απασχόληση αλλά στις σημερινές συνθήκες κάνουν ότι μπορούν για να σταθεί όρθιος ο κόσμος»!!! Τίποτε ψευδέστερο. Να φιμώσουν και την τελευταία μορφή αντίστασης προσπαθούν.
Όλοι τους υλοποιούν συνειδητά τον πολιτικό στόχο για μείωση του προσωπικού των δήμων αντικαθιστώντας τη σταθερή εργασία με ελαστικές εργασιακές σχέσεις για ολοένα και πιο φτηνή εργατική δύναμη, για γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Η παραπάνω κατεύθυνση επιβεβαιώνεται από τα έργα και τις πρόσφατες αποφάσεις τους. Δηλαδή:
· Έχουν ψηφίσει νέους Οργανισμούς Εσωτερικής Υπηρεσίας (Ο.Ε.Υ.) με την οριστική κατάργηση όλων των κενών οργανικών θέσεων.
· Έχουν υιοθετήσει την άποψη περί πλεονάζοντος προσωπικού. Προχωρούν ρυθμίσεις για υποχρεωτικές μετατάξεις του «πλεονάζοντος προσωπικού» με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Το μεταφερόμενο προσωπικό σε άλλους δήμους καταλαμβάνει προσωποπαγείς θέσεις. Δεν γίνονται προσλήψεις νέου προσωπικού κ.λπ.
Με αυτά και μ' αυτά, στην τριετία 2012 – 2015 το 60% του σημερινού προσωπικού στους δήμους όχι μόνο θα φεύγει λόγω κατάργησης των προσωποπαγών θέσεων, λόγω συνταξιοδοτήσεων, εφεδρείας κ.λπ. αλλά επιπλέον καταργούνται και οι οργανικές τους θέσεις με αποτέλεσμα να υλοποιείται πλήρως ο σχεδιασμός της κυβέρνησης του «μαύρου μετώπου» για δεκάδες απολύσεις. Είναι πλέον ολοφάνερο (με βάση την κατάσταση που διαμορφώνουν ) ότι το μελλοντικό προσωπικό των υπηρεσιών στην πλειοψηφία θα είναι εργαζόμενοι με συμβάσεις ιδιωτικού ορισμένου χρόνου, με κύριο χαρακτηριστικό την κινητικότητα και την καταπάτηση κάθε έννοιας σύμβασης και δικαιώματος.
Η δική μας θέση, η θέση της «ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ» είναι σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους και στην συγκεκριμένη περίπτωση επιμονή για μόνιμο προσωπικό στους δήμους που να καλύπτει το σύνολο των υπηρεσιών και τεχνικό προσωπικό για την εκτέλεση των δημοτικών έργων. Η καταψήφιση του αντεργατικού προγράμματος ΑΚΣΙΑ από την παράταξή μας στα Δημοτικά Συμβούλια δεν σημαίνει με κανένα τρόπο ότι στρεφόμαστε κατά των ανέργων ή των ανθρώπων που βρίσκονται κοντά στη συνταξιοδότηση και που θα αναγκαστούν να συμμετέχουν για να πάρουν ένα εξευτελιστικό μεροκάματο. Όλους αυτούς τους καλούμε να μην νομιμοποιήσουν στη συνείδησή τους αυτή την πολιτική, να μην πέσουν θύματα κάλπικων υποσχέσεων, ιδιαίτερα τώρα που μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο.
Τους καλούμε να διεκδικήσουμε μαζί με τα σωματεία τους, με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, με το ΠΑΜΕ, να πληρώνονται με βάση τις κλαδικές συμβάσεις, οι ανειδίκευτοι να πληρώνονται με τον κατώτερο μισθό της εθνικής συλλογικής σύμβασης.
Ο τρίτος άξονας του προγράμματος με τα μέτρα «εξυγίανσης των ΟΤΑ» δεν είναι τίποτε άλλο από την προώθηση των δήμων σε νέους δανεισμούς από το Ταμείο Παρακαταθηκών και τις τράπεζες προκειμένου να ισοσκελίζουν τους προϋπολογισμούς τους ή για να αντιμετωπίζουν τα ληξιπρόθεσμα χρέη τους!!!
Έτσι η κυβέρνηση βγάζει από πάνω της την ευθύνη να καλύπτει από τον κρατικό προϋπολογισμό τις ανάγκες χρηματοδότησης των δήμων και των περιφερειών και καταφεύγει στην κλασική μέθοδο του δανεισμού ακόμη και για τον ισοσκελισμό των προϋπολογισμών των δήμων μεταθέτοντας το πρόβλημα στο μέλλον και στις πλάτες των δημοτών. Βέβαια η τακτική αυτή των συνεχών περικοπών στη χρηματοδότηση των ΟΤΑ τα τελευταία χρόνια, έχουν οδηγήσει τους δήμους σε οικονομική ασφυξία και βέβαια δεν είναι λύση οι νέοι δανεισμοί και οι ρυθμίσεις προηγούμενων δανείων. Όμως το «μάρμαρο» θα συνεχίσουν να το πληρώνουν πιο ακριβά για τις επόμενες δεκαετίες τόσο οι εργαζόμενοι των δήμων όσο και οι δημότες που θα είναι οι αποδέκτες των υπηρεσιών αυτών με την επιβολή νέων τελών και φόρων σε βάρος της λαϊκής οικογένειας.
Τελικά η δραστική μείωση των πόρων, οι συγχωνεύσεις, οι καταργήσεις οργανισμών και υπηρεσιών, η δραματική μείωση του προσωπικού, η εργασιακή εφεδρεία, οι απολύσεις, το πάγωμα των προσλήψεων, όλα γίνονται με σκοπό να υποβαθμιστούν οι υπηρεσίες των δήμων και των περιφερειών για να περάσουν στο αμέσως επόμενο στάδιο πιο εύκολα στα χέρια ιδιωτών. Πολλοί στα τέλη του 2010 διερώτονταν γιατί τόση βιασύνη και επιμονή ψήφισης ενός νέου νόμου για την αναμόρφωση της Τ.Α., όταν όλα έδειχναν ότι κοινωνία, κράτος, δήμοι ήταν ακόμα ανέτοιμοι; Τώρα πλέον, μόλις μετά από ένα χρόνο, φαίνεται καθαρά ο λόγος νομοθέτησης του «Καλλικράτη». Θεσμοθετήθηκε για να αποτελέσει το βασικό μέσο για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, τις απολύσεις στους δήμους, την εμπορευματοποίηση υπηρεσιών και έργων προς όφελος επιχειρηματικών ομίλων.
