Οι καλλικρατικοί δήμοι χρωστούν τα κέρατά τους...
Το αριστούργημα του Ραγκούση είναι βουλιαγμένο στα χρέη αφού το συνολικό χρέος των ΟΤΑ στις τράπεζες ξεπερνά το 1,7 δις ευρώ! Το μάρμαρο θα πληρώσουν και οι κάτοικοι παλιών δήμων που δεν είχαν πάρει δάνειο.
Αμαρτίες του παρελθόντος και σκληρούς όρους δανεισμού θα κληθούν να πληρώσουν από Δευτέρα οι νέες δημοτικές αρχές.
Οι καλλικράτειοι δήμοι, στη συντριπτική τους πλειονότητα, είναι χρεωμένοι με πολλά εκατομμύρια ευρώ, ενώ οι προϋποθέσεις και οι όροι που μπαίνουν από τον νόμο για τη σύναψη νέων δανείων θα είναι αρκετά δύσκολοι και «επίπονοι» για τους περισσότερους νέους δήμους. Το συνολικό χρέος των δήμων μέχρι σήμερα φτάνει σε 1.742.135.952 ευρώ, με πρώτους στη λίστα τον Πειραιά (131.128.767 ευρώ), την Αθήνα (129.492.613), τη Ρόδο (61.996.640), τις Αχαρνές (55.248.842) και το Μαρούσι (52.216.609).
Νέοι όροι δανεισμού
Οι δήμοι και οι περιφέρειες θα μπορούν να συνομολογούν δάνεια με αναγνωρισμένα πιστωτικά ιδρύματα ή χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς της Ελλάδας και του εξωτερικού αποκλειστικά για τη χρηματοδότηση επενδύσεων και τη χρηματοδότηση χρεών τους.
Επιπλέον το ΥΠΕΣ θα προσπαθήσει να σταματήσει το ενδεχόμενο χρεοκοπίας των νέων δήμων μέσω του προγράμματος εξυγίανσης που προβλέπει ο «Καλλικράτης».
Το πρόγραμμα, θα βάλει «ψαλίδι» στις λειτουργικές δαπάνες και η ένταξη των δήμων σε αυτό θα γίνεται είτε υποχρεωτικά είτε προαιρετικά.
Με άλλα λόγια θα έχουμε τρόικα και... μνημόνιο για τους νέους δήμους, με τους δημότες τους να πληρώνουν όχι μόνο τα «σπασμένα» των παλιών δήμων, αλλά και τον δανεισμό των νέων.
Το βασικό ερώτημα όμως είναι πόσα θα χρειαστεί να δανειστούν οι νέοι δήμοι δεδομένου ότι και η χρηματοδότησή τους από τον προϋπολογισμό θα είναι μειωμένη.
Όμως..
Υπάρχουν και κάποιοι πολύ λίγοι δήμοι που δεν κληρονόμησαν ούτε ένα ευρώ δανειακών υποχρεώσεων και ανάμεσα τους ο νέος καλλικράτειος δήμος της Ικαρίας στον οποίο οι κομμουνιστές δήμαρχοι κληροδότησαν πλούσιο έργο και ούτε ένα ευρώ δανειακού χρέους προς τις τράπεζες.
Τυχαίο;; …
Αποσπάσματα από άρθρο από το ΠΟΝΤΙΚΙ (30/12/2010)
και δικός μας σχολιασμός
