Για το ΣΧΟΟΑΠ Νήσου Ικαρίας

Ικαρία  30- 7 - 2012

Η Λaΐκή Συσπείρωση για το ΣΧΟΟΑΠ Νήσου Ικαρίας

 

Κυρίες & Κύριοι συνάδελφοι,

Η διαδρομή της εκπόνησης του ΣΧΟΟΑΠ της Νήσου Ικαρίας ξεκινάει το 2003 με πρωτοβουλία των 3 Δήμων της Ικαρίας. Πρωτοβουλία που αποσκοπούσε στο να προσδιορισθούν σε μεγάλο βαθμό οι χρήσεις γης στο νησί και να χαραχθούν οι κατευθύνσεις της ¨ Αναπτυξιακής¨ προοπτικής του νησιού τα επόμενα χρόνια, επίσης βασική προσδοκία των δήμων από αυτή την διαδικασία ήταν να αντιμετωπισθεί και το ζήτημα χαρακτηρισμού και διαφύλαξης των δασικών εκτάσεων του νησιού .

Μια  πρωτοβουλία που κρίθηκε αρχικά αναγκαία και σε σωστή κατεύθυνση.  Απόδειξη αυτής της θέσης αποτελεί η διαδρομή δυο αναπτυξιακών παρεμβάσεων του νησιού που απασχόλησαν έντονα την Τ.Α του νησιού τα τελευταία χρόνια.  Αναφερόμαστε στη κατασκευή του διαδημοτικού σφαγείου και του λιμανιού του Ευδήλου, και τα δυο αυτά έργα όταν προσβλήθηκαν κατά το στάδιο της κατασκευής τους στο Σ.Τ.Ε. Ένα από τα βασικά επιχειρήματα των συμπολιτών μας που κατάθεσαν την προσφυγή ήταν η έλλειψη συγκεκριμένου χωροταξικού σχεδιασμού.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,  η διαδικασία εκπόνησης του ΣΧΟΟΑΠ Νήσου Ικαρίας έχει την εξής χρονική διαδρομή:

¨      Ξεκινάει το 2004.

¨      Το 2006 τα Δ.Σ εγκρίνουν της Α’ Φάση, που αφορούσε την αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης.  (διαδικασία για την οποία προηγήθηκε συνεργασία της Μ. Ο με τους τοπικούς φορείς).

¨      Το 2009 (Ιανουάριος) η Μ.Ο παρουσιάζει το Β1 στάδιο της μελέτης που αφορά τη πρόταση της.  Ακολούθησε διαβούλευση με τους τοπικούς φορείς που αφορούσε κυρίως τους εξής άξονες:   1. Οριοθέτηση οικισμών.   2. Όροι δόμησης.   3. Αρτιότητα οικοπέδων σε εκτός σχεδίων περιοχές. 4. Καθορισμός ζωνών προστασίας. 5. Καθορισμός περιοχών με συγκεκριμένες χρήσεις γης. 

Στη διαβούλευση που ακολούθησε εκτός των 3 ΟΤΑ Ικαρίας ουσιαστικά συμμετείχαν 2-3 δημότες, ο σύλλογος Ικάριων επιστημόνων, το Συνδικάτο Οικοδομών, και 3-4 αρχιτέκτονες και πολιτικοί μηχανικοί σε όλη την Ικαρία (π.χ Κ. Ρόζος – Δ. Πασβάνη).

Μετά από όλη αυτή τη συζήτηση παρουσιάζεται τέλος Ιουλίου του 2009 το νέο διορθωμένο Β1 Στάδιο της μελετητικής ομάδας, το οποίο αποτελεί τη τελική πρόταση της.  Σε αυτό το κείμενο ουσιαστικές τροποποιήσεις υπάρχουν στα εξής:

1.      Τροποποιούν την οριοθέτηση των οικισμών και αποδέχονται την πολυγωνική οριοθέτηση αντί της ακτινωτής που υπήρχε στο αρχικό κείμενο.

2.      Αποδέχονται αρκετές προτάσεις που αφορούν τους όρους δόμησης

3.      Συμπεριλαμβάνουν παραρτήματα που αφορούν : α) Την καθιέρωση ζωνών περιορισμού και ελέγχου δραστηριοτήτων, β) Την καθιέρωση ειδικών όρων δόμησης   (κυρίως όπως προτάθηκαν από τον Γ. Κόκκινο).

Στην συνέχεια το νέο διορθωμένο κείμενο του  Β1 Σταδίου στάλθηκε στους  φορείς  για γνωμοδότηση που γνωμοδοτήσαν πάνω στο κείμενο ως εξής :

1.      Η Διεύθυνση Δασών Ν. Σάμου (Αρ Πρωτ 1484  - με το οποίο δηλώνει ότι δεν μπορεί να εκθέσει της απόψεις της σχετικά με τον χαρακτηρισμό των εκτάσεων. Επίσης διατυπώνει την άποψη ότι θα έπρεπε να προϋπάρξει δασολόγιο πριν την εκπόνηση του ΣΧΟΟΑΠ).

2.      Το ΥΕΝΑΝΠ μέσω του Λ/Σ  (Αρ. πρωτ  948 – Καμιά ουσιαστική άποψη…)

3.      Το Επιμελητήριο Σάμου (φορέας που εκπροσωπεί τους επιχειρηματίες του νομού μας) (Αρ. πρωτ 3330 – με το οποίο δηλώνουν την συμφωνία τους με την πρόταση  της Μελετητικής Ομάδας)

4.      Το Υπουργείο Ανάπτυξης (Αρ Πρωτ  Φ/Α.4/6/11676/1296 – με το οποίο δηλώνουν ότι συμφωνούν με την πρόταση χωροθέτησης ΒΙΠΑ αρκεί να εφαρμοσθούν οι διατάξεις των νόμων 2545/07 και 3325/05 ).

5.      Η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου -Δ/ΝΣΗ ΠΕΧΩ- (Αρ Πρωτ 21027/1660 – με το οποίο υποβάλει παρατηρήσεις και προτάσεις που πρέπει να συμπεριληφθούν στην μελέτη σύμφωνα με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο Ν.2508/97-Ν.2160/93-Ν.3325/05- το περιφερειακό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης της περιφέρειας)

6.      Η Νομαρχιακή επιτροπή χωροταξίας-περιβάλλοντος (Ν.ΕΧΩ.Π) της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Σάμου (Αρ. πρωτ  3266 – Δηλώνουν την συμφωνία τους- κατά πλειοψηφια- με το  κείμενο της Μ. Ο )

Στη συνέχεια τον Δεκέμβριο του 2009 συνεδριάζουν τα τρία δημοτικά συμβούλια (Αγίου Κηρύκου – Ευδήλου -Ραχών) όπου λαμβάνοντας υπόψη την συζήτηση που έγινε με τους φορείς της τοπικής κοινωνίας, και κυρίως της επιπτώσεις που θα επιφέρει η ενδεχόμενη εφαρμογή της μελέτης ΣΧΟΟΑΠ νήσου Ικαρίας στην πλειονότητα των κατοίκων της Ικαρίας.

Σε ζητήματα που επηρεάζουν άμεσα την ζωή τους (π.χ στέγαση - κατασκευή πρώτης κατοικίας- αύξηση αξίας γης - συγκέντρωση της γης σε μεγάλες ιδιοκτησίες - εργασία) καθώς και το γεγονός ότι η τελική πρόταση της μελέτης δεν αντιμετωπίζει τα ζητήματα προστασίας των δασικών εκτάσεων και της οργάνωσης του πρωτογενούς τομέα.

Με αποφάσεις τους (Ομόφωνες σε  Αγίου Κήρυκο – Εύδηλο , κατά πλειοψηφια στις Ράχες) γνωμοδοτήσαν αρνητικά σε ότι αφορά την έγκριση και εφαρμογή της συγκεκριμένης πρότασης της  μελέτης. Γιατί παρά την προσπάθεια που καταβλήθηκε η συγκεκριμένη μελέτη δεν ανταποκρίνεται ούτε στην αρχική επιδίωξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ούτε στις σύγχρονες ανάγκες της πλειονότητας της τοπικής κοινωνίας.

Ακολούθησε τον Φεβρουάριο του 2010 παρέμβαση του δήμου Αγίου Κηρύκου στο ΥΠΕΚΑ έτσι ώστε για αυτά τα σημαντικά ζητήματα χωροταξικής φύσεως που αφορούν το ΣΧΟΟΑΠ Νήσου Ικαρίας και το θέμα της εκπόνησης Δασολογίου στην Ικαρία. Να υπάρξει η συνδρομή του ΥΠΕΚΑ τόσο στη διασφάλιση πιστώσεων για την ολοκλήρωση τους, όσο και τη συνδρομή της πολιτικής ηγεσίας του έτσι ώστε να υπάρξει Νομοθετική Ρύθμιση που θα λαμβάνει υπ’ όψιν το ιδιαίτερο οικιστικό μοντέλο της Ικαρίας. Τέλος καλούσε σε ότι αφορά το Δασολόγιο τις συναρμόδιες υπηρεσίες των Υπουργείων να δημιουργηθούν από οι δασικοί χάρτες που θα αποτυπώνουν τη σημερινή υφιστάμενη κατάσταση.

Το ζήτημα του ΣΧΟΟΑΠ Νήσου Ικαρίας  περνάει σε νέα φάση όταν με έγγραφα του το ΥΠΕΚΑ  (/25-5-11 & 26/1/2012)  χωρίς να δώσει καμία απάντηση σε όσα αναφέρονται στην παρέμβαση του δήμου Αγίου Κηρυκου. Ζητάει από τον Δήμο Ικαρίας «…προκειμένου να αποφευχθεί απώλεια δημόσιων πόρων ….. να ολοκληρωθεί ο έλεγχος από τον Δήμο του Β2 Σταδίου ώστε να αποσταλεί η μελέτη στην ΠΕΧΩ  Βορείου Αιγαίου, προκειμένου να προχωρήσει άμεσα η θεσμοθέτησή της με απόφαση του Γ.Γ. της Αποκεντρωμένης Διοίκησης.»  Έτσι φτάνουμε στο σημερινό σημείο οπού το δημοτικό συμβούλιο συζητά την πρόταση της  επιστημονικής ομάδας εργασίας  που συγκρότησε ο Δήμο Ικαρίας .

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ο Χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός δυστυχώς δεν αποτελεί γενικά μια κοινωνικά ουδέτερη τεχνοκρατική διαδικασία, στοχεύει στην οργάνωση του χώρου, σύμφωνα με τα συμφέροντα και τις επιλογές της κυρίαρχης οικονομικά ς τάξης που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό της επιλογές των νομοθετημάτων των κυβερνήσεων. 

Το πραγματικό πρόβλημα κατά την άποψη μας δεν είναι το αν θα υπάρξει νομοθετημένος, τυπικά, σχεδιασμός αλλά το ποιος αποφασίζει, με ποια κριτήρια και σε όφελος ποιου, σχετικά με το χρόνο, το χώρο και τις προτεραιότητες χωροθέτησης σε εθνικό και τοπικό επίπεδο.   

Από αυτή τη σκοπιά το πρόβλημα για εμάς δεν είναι η τάχα «έλλειψη αναπτυξιακού προσανατολισμού» γενικώς και αορίστως,  θεωρούμε ότι κάθε μορφή χωροταξικού σχεδιασμού, τόσο ως αυτοτελής παρέμβαση, όσο και στη διασύνδεση της με γενικότερες πολιτικές, ( όπως η απελευθέρωση της αγοράς και της χρήσης της γης, οι αναδιαρθρώσεις στο κατασκευαστικό κλάδο κλπ) , υπηρετεί ούτως η άλλως κάποιον «αναπτυξιακό προσανατολισμό». Σε τελευταία ανάλυση, η έννοια της οικονομικής ανάπτυξης δεν είναι μια ουδέτερη, τεχνοκρατική έννοια, αλλά έχει βαθύτατο οικονομικό – πολιτικό περιεχόμενο, σχετίζεται άρρηκτα με το ερώτημα, για τα συμφέροντα ποιας κοινωνικής τάξης σχεδιάζεται και υλοποιείται η αναπτυξιακή πολιτική. Έτσι, το βασικό δίλημμα στο οποίο καταλήγουν όλες οι επιλογές αναπτυξιακού γενικά και ειδικότερα χωροταξικού σχεδιασμού, είναι:  Διασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, εγχώριων και ξένων μονοπωλιακών ομίλων ή συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών;                                                                 

Είναι προφανής η απάντηση που δίνει όλα αυτά χρόνια το ελληνικό κράτος δια της εφαρμοζόμενης πολιτικής των κυβερνήσεων και των νομοθετημάτων τους. Ήδη εδώ και δυο σχεδόν δεκαετίες, προωθούνται αναδιαρθρώσεις στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας (ενέργεια, μεταφορές, τηλεπικοινωνίες, κατασκευές),  βαθαίνει ο εμπορευματικός χαρακτήρας της γης και των χρήσεων της, το περιβάλλον υποτάσσεται όλο και περισσότερο στην κερδοφορία, και βεβαία προωθούνται αναδιαρθρώσεις και στις εργασιακές σχέσεις.  Βασικές, ζωτικές λαϊκές ανάγκες όπως η υγεία, η παιδεία, ο αθλητισμός, ο πολιτισμός αντιμετωπίζονται ως εμπορεύματα, προχωρά η ιδιωτικοποίηση τους, αποκτούν και τυπικά, όλο και περισσότερο, χαρακτήρα «προνομιών» για λίγους και όχι δικαιωμάτων για όλους.

Σήμερα το υφιστάμενο Εθνικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού, υπηρετεί τις ανάγκες θωράκισης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας , τις επιλογές της ΕΕ για ελεύθερη κίνηση κεφαλαίου – εργασίας – εμπορευμάτων.   Εδράζεται στη πολιτική εμπορευματοποίησης της γης, και των δημοσίων έργων, καθώς και σε αυτήν της «απελευθέρωσης» στρατηγικών τομέων τη οικονομίας (ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, κλπ.).  

Προωθεί τη κατάργηση των όποιων περιορισμών υπήρχαν μέχρι σήμερα σχετικά με τις αλλαγές χρήσεων γης, εφόσον αυτοί εμποδίζουν την επενδυτική δράση του μεγάλου κεφαλαίου. Εναρμονίζεται και στηρίζει τη νέα διοικητική δομή της χώρας που προωθεί το σχέδιο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ»,  ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις επιτάχυνσης της πολιτικής της εμπορευματοποίησης των τομέων της υγείας, της πρόνοιας, της παιδείας, μέσα από τη διάσπαση και «αποκέντρωση» της κρατικής ευθύνης σε περιφερειακό επίπεδο.

Οι παραπάνω γενικές κατευθύνσεις εξειδικεύονται με συγκεκριμένο τρόπο στη περίπτωση του κάθε «τοπικού» χωροταξικού σχεδίου, φυσικά το ίδιο ισχύει και στη περίπτωση του ΣΧΟΟΑΠ νήσου Ικαρίας και  το συγκεκριμένο τοπικό πλαίσιο κινείται ακριβώς στην ιδία ρότα.   Σε αδρές γραμμές: 

·        Κινείται στη λογική της εκχώρησης των παραλιακών «φιλέτων» γης του νησιού σε επιχειρηματικά συμφέροντα, κάτι που αποδεικνύεται ιδιαίτερα από τους όρους δόμησης, και τα μεγέθη της τουριστικής δραστηριότητας που περιγράφει.

·        Δεν κατοχυρώνει ούτε στο ελάχιστο όρους ισόρροπης χωρικής και κλαδικής ανάπτυξης στο νησί.  Χαρακτηριστικά, δεν προβλέπει τίποτε ουσιαστικά για το πρωτογενή τομέα, ενώ το ένα από τα δυο βιοτεχνικά πάρκα προτείνεται να χωροθετηθεί  σε περιοχή που είναι προβληματική ( Άγιος Κήρυκος).

·        Καμία ουσιαστική μέριμνα δεν υπάρχει για χωροθέτηση κάθετων μονάδων αξιοποίηση της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής του νησιού, καθώς και άλλων πλουτοπαραγωγικών πόρων (π.χ σχιστόλιθος).

·        Δεν αποτυπώνει, ούτε κατοχυρώνει το δασικό πλούτο του νησιού, την ίδια στιγμή που αφήνει ανοικτό το πεδίο ( προβλέψεις του ειδικού χωροταξικού για τις ΑΠΕ) για ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα στην ενέργεια (αιολικό πάρκο). 

·        Αποτυγχάνει να λύσει το πρόβλημα του σχεδιασμού της οικιστικής δόμησης στο νησί, με τα λεγόμενα «πολυγωνικά όρια οικισμών» (που τάχα, «βελτίωσαν» την αρχική εισήγηση περί «ακτινικών ορίων» και με το υψηλό όριο αρτιότητας στα 12 στρέμματα για τα οικόπεδα εκτός οικισμών).  Βέβαια, η λύση στο πρόβλημα αυτό δε μπορεί να είναι, ούτε η πλήρης απουσία οριοθέτησης των οικισμών (όπως είναι περίπου το σημερινό καθεστώς), ούτε όμως και ρυθμίσεις που δεν παίρνουν υπόψη τους ολοκληρωμένα τα χαρακτηριστικά – οικονομικά, περιβαλλοντικά, πολιτισμικά, πληθυσμιακά, γαιοκτησιακά,  κλπ, του νησιού. 

·        Καμία ουσιαστική μέριμνα δεν υπάρχει για χωροθέτηση περιοχών εργατικών κατοικιών σε όλη την Ικαρία

·        Οι προτάσεις του  ΣΧΟΟΑΠ νήσου Ικαρίας μπορεί κανείς να προβλέψει ότι, στο βαθμό που ισχύσουν ως έχουν, θα διευκολύνουν τη συγκέντρωση της γης σε λιγότερα χέρια.

Σε ότι μας αφορά πιστεύουμε  ότι ο χωροταξικός σχεδιασμός δε μπορεί να αντιμετωπίζεται ως ένα «τεχνοκρατικό», αλλά ως ένα βαθιά πολιτικό πρόβλημα που δε μπορεί να αντιμετωπισθεί στο έδαφος του σημερινού προσανατολισμού της ανάπτυξης. Για να γίνει αυτό χρειάζεται μια πολιτική ρήξης που θα βάζει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των αναγκών του εργαζόμενου και της οικογένειας του και όχι τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας.

Από αυτή τη σκοπιά, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τις αυταπάτες ότι μπορεί, στο έδαφος γενικά του δρόμου ανάπτυξης που έχει καθορισθεί από την εφαρμοζόμενη πολιτική των κυβερνήσεων και των νομοθετημάτων τους, να υπάρξουν «τοπικά» χωροταξικά πλαίσια τα οποία να λειτουργούν σε μια αντίθετη λογική.  Για να κατανοηθεί αυτό καλύτερα να πάρουμε υπόψη μας τις εξής πλευρές:

·  Το ασφυκτικό θεσμικό πλαίσιο ( Υπάρχουν συχνές αναφορές στο κείμενο της Μ.Ο) για υιοθέτηση της αρχής της «συμπαγούς πόλης» που δίδεται ως κατεύθυνση από το περιφερειακό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης της περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, στον τομέα της οικιστικής ανάπτυξης, και δεσμεύει το Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π. της Ικαρίας. επιλογές που προκρίνονται από τη μελέτη οι οποίες οφείλουν να διέπονται από τις αρχές που απορρέουν από το θεσμικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται τα ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ ( Ν.2508/97 και 2742/99) )  το οποίο στην ουσία οδηγεί στον εκβιασμό της συναίνεσης σε μια διαδικασία «διαβούλευσης» με το μελετητικό σχήμα «για να μη χαθούν τα κονδύλια» και, τελικά, αποδοχή και νομιμοποίηση της τελικής απόφασης της κυβέρνησης, η οποία δε δεσμεύεται από καμία αντίθετη γνώμη κανενός ΟΤΑ, επιστημονικής οργάνωσης, μαζικού φορέα κλπ.

·  Την άρρηκτη σχέση που υπάρχει μεταξύ των βασικών κατευθύνσεων του γενικού χωροταξικού σχεδίου και των αντιστοίχων τοπικών. Ας σκεφθούμε, πχ πόσο μπορεί κανείς να μιλά για λαϊκό, φθηνό και ποιοτικό εσωτερικό τουρισμό, όταν οι αεροπορικές, ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες είναι μονοπωλημένοι κλάδοι.  Ομοίως, ας σκεφθούμε – με βάση και την εμπειρία από άλλα νησιά π.χ. Κω, Ρόδο. κλπ. – όπου εφαρμόστηκε ο τουρισμός μεγάλης κλίμακας, τι επιπτώσεις είχε στις εργασιακές σχέσεις, αλλά και στο περιβάλλον, το πολιτισμικό χρώμα κλπ.

·  Την πίεση που ασκεί η γενική πολιτική στην όξυνση τοπικών προβλημάτων, η οποία με τη σειρά της ασκεί πίεση σε τοπικές δημοτικές αρχές να μπουν στη λογική του «τοπικού» προβλήματος . 

·  Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται σε πλευρές, όπως π.χ. το ζήτημα του καθορισμού των ορίων οικισμών και των όρων δόμησης γενικά, ζητήματα στα οποία καλλιεργούνται αποπροσανατολιστικά διλήμματα (π.χ. να διατηρηθεί το σημερινό οικιστικό «χάος» επειδή «ταιριάζει στο χαρακτήρα του νησιού και των κατοίκων» ή να πάμε σε οριοθετήσεις που, υπό το προκάλυμμα του «συμμαζέματος», θα οδηγήσουν σε συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια). Τα ερωτήματα «ναι ή όχι τουρισμό», ανάπτυξη στα παράλια ή στα ορεινά» κλπ.

Για εμάς κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΣΧΟΟΑΠ νήσου Ικαρίας αποτελεί «εργαλείο» που πρέπει να αξιοποιηθεί όχι για τη καλλιέργεια αυταπατών ότι μπορεί να λυθούν τα προβλήματα σε τοπικό επίπεδο, αλλά για να διεκδικηθούν λύσεις που θα συνάδουν με τη λογική που λέει ότι ο Χωροταξικός Σχεδιασμός μπορεί και πρέπει να στοχεύει στη συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών, δηλαδή:

·        Στην προστασία του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα των δασών, των παράκτιων και νησιωτικών περιοχών.

·        Στην ισόρροπη ανάπτυξη περιοχών και κλάδων της οικονομίας,

·        Στην προστασία της δημόσιας υγείας και ασφάλειας,

·        Στη διεύρυνση του λαϊκού εισοδήματος και των δικαιωμάτων των εργαζομένων,

·        Στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Τα παραπάνω είναι για εμάς τα κριτήρια όχι μονό για να κρίνουμε και να καταδείξουμε τον χαρακτήρα της μελέτης ΣΧΟΟΑΠ νήσου Ικαρίας, αλλά και για να επεξεργαστούμε αιτήματα που θα αναδείχνουν τι σημαίνει πρακτικά « άλλος δρόμος ανάπτυξης » για την Ικαρία.

Με βάση όλα τα παραπάνω , πιστεύοντας πως υποστηρίζουμε  τα δικαιώματα των συνδημοτών μας στο φυσικό περιβάλλον και στη δόμηση. Θα τοποθετηθούμε ψηφίζοντας παρών κατά την διαδικασία της έγκρισης των προτάσεων της ομάδας εργασίας  που συγκρότησε ο Δήμο Ικαρίας, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν μέσα στις προτάσεις της ομάδας εργασίας  σημεία στα οποία συμφωνούμε.

Έχοντας ως βάση την αρχική μας εκτίμηση για τον Χωροταξικό σχεδιασμό  στην χώρα μας και το θεσμικό πλαίσιο που καθιστά αδύνατη την όποια προσέγγιση σχεδιασμού σε διαφορετική κατεύθυνση από την ήδη εφαρμοζόμενη, θα αναμένουμε την τελική πρόταση της μελετητικής ομάδας για να τοποθετηθούμε οριστικά. Καλώντας παράλληλα την διοίκηση του δήμου να κινηθεί στην κατεύθυνση διεκδίκησης από το ΥΠΕΚΑ νομοθετικής Ρύθμιση που θα λαμβάνει υπ’ όψιν το ιδιαίτερο οικιστικό μοντέλο της Ικαρίας.  Επίσης ανάλογη παρέμβαση πρέπει να γίνει από την διοίκηση του δήμου σε ότι αφορά το Δασολόγιο για να εκπονηθούν  από τις συναρμόδιες υπηρεσίες των Υπουργείων οι δασικοί χάρτες που θα αποτυπώνουν τη σημερινή υφιστάμενη κατάσταση.

Λαϊκή  Συσπείρωση  Ικαρίας