Ικαρία 23/1/2013
Προς : Επιτροπή πολιτικών Συνοχής
& Περιφερειακής ανάπτυξης της ΚΕΔΕ
Αρχική τοποθέτηση
σχετικά με το νομοσχέδιο «Ανασυγκρότησης
του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου»
Το νομοσχέδιο «Ανασυγκρότησης
του Υπουργείου Ναυτιλίας και
Αιγαίου» αποτελεί ένα ακόμα τυπικό
δείγμα, προσαρμογής του θεσμικού πλαισίου σε ζητήματα που αφορούν της ακτοπλοϊκές
συγκοινωνίες, την λιμενική πολιτική, την περίφημη νησιωτικότητα, και άλλα
συναφή θέματα που αφορούν τους νησιώτες τους ναυτεργάτες και όσους εν γένει
επηρεάζονται από αυτές της ρύθμισης.
Τηλεγραφικά
θα σταθούμε σε ορισμένα από τα σοβαρότερα
ζητήματα που θίγονται στο
νομοσχέδιο.
Το σχέδιο Νόμου επαναφέρει το Λιμενικό Σώμα στο ΥΝΑ
αλλά ταυτόχρονα στο άρθρο 11 «Έλεγχος Διαχείρισης Ασφάλειας Πλοίων και
Λιμενικών Εγκαταστάσεων» δίνει την δυνατότητα να παρέχουν υπηρεσίες και
ιδιωτικές εταιρείες φύλαξης.
Ενδεικτικό
των προθέσεων της κυβέρνησης είναι το κεφάλαιο
Ε, που αναφέρεται στην ναυτική εργασία και εκπαίδευση, όπου μέσα από ένα
ακόμα νομοθέτημα βάλουν ευθέως κατά των
Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και των δικαιωμάτων των ναυτεργατών. Για πρώτη φορά μετά το 1944 της
Κυβέρνησης του Καΐρου, έρχεται η σημερινή κυβέρνηση με το άρθρο 17, του σχεδίου νόμου να καταργήσει της Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας για τα κατώτερα πληρώματα στα
ποντοπόρα και τα ιδιωτικά σκάφη αναψυχής, ενώ ανοίγει τον δρόμο και για τις
υπόλοιπες κατηγορίες πλοίων.
Αυτό
επαναλαμβάνεται και στο κεφάλαιο Η,
όπου επικαλούμενοι την «προστασία των
επιβατών της ακτοπλοΐας» επαναφέρει μέσω της επίταξης του πλοίου την
αναστολή των απεργιακών κινητοποιήσεων. Συγκεκριμένα
στο άρθρο 33 όπου αναφέρει ότι το
Υπουργείο «δύναται να επιτάσσονται πλοία και πληρώματα που δεν εκτελούν δρομολόγια
ακόμα και σε περίπτωση «κατάσχεση του πλοίου, απεργιακή κινητοποίηση του
πληρώματος έως και κάθε άλλη αιτία εξαιτίας της οποίας το πλοίο διέκοψε την
εκτέλεση των δρομολογίων».
Σε
ότι αφορά την «νησιωτική πολιτική» (κεφάλαιο Ζ) η πρόνοια του νομοσχεδίου
περιορίζεται στην σύσταση του «συμβουλίου
νησιωτικής πολιτικής» και του «ινστιτούτου
νησιωτικής πολιτικής», και αυτό όταν καθημερινά
αναδεικνύεται η δραματική Κατάσταση που
επικρατεί στα νησιωτικά συμπλέγματα της χώρας ,και ειδικότερα στα μικρά νησιά.
Σε όλους τους τομείς (υποδομές και υπηρεσίες υγειάς – παιδείας,
δείκτες απασχόλησης – αξιοποίηση πλουτοπαραγωγικών πόρων – αγροκτηνοτροφικές
δραστηριότητες – υποβάθμιση του περιβάλλοντος, κλπ ).
Όλα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο
από την τοπική έκφραση προβλημάτων με εθνική εμβέλεια, που απορρέουν από της
εφαρμοζόμενες πολιτικές των κυβερνήσεων διαχρονικά. Οι ¨αναδιαρθρώσεις¨ που έγιναν στο παρελθόν, δεν έφεραν θετικά
αποτελέσματα για την ανάπτυξη τις νησιωτικής χώρας, δεν αναίρεσαν τις
οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες.
Αυτό δεν οφείλεται σε επιφανειακά φαινόμενα, σε λαθεμένους θεσμούς ή
στους ανικάνους τοπικούς ¨άρχοντες¨,
οφείλεται στο ότι απαντήθηκαν αρνητικά, σε βάρος του λαού τα ερωτήματα: Ποιος φταίει για την ερήμωση της υπαίθρου;
Ποιος φταίει για την ανισόμετρη ανάπτυξη της Περιφέρειας.
Τα φαινόμενα αυτά είναι σύμφυτα με το καπιταλιστικό
σύστημα, με τη πολιτική που εφαρμόζεται στα πλαίσια της κάθε φορά εξάρτησης της
χώρας μας και σήμερα από την Ε.Ε. Ως
εκλεγμένοι με την «Λαϊκή Συσπείρωση» καταγγέλλουμε την χρόνια εφαρμογή αυτών των
πολιτικών και για τα θέματα που αφορούν τα νησιωτικά συμπλέγματα της χώρας μας,
πιστεύοντας πως απαιτείται η εφαρμογή μιας διαφορετικής πολιτικής για την
αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων της Νησιωτικής Ελλάδας, στη κατεύθυνση της
ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών των νησιωτών.
Η πολιτική αυτή θα πρέπει να προτείνει μέτρα που θα
αντιμετωπίσουν τόσο τα προβλήματα του πρωτογενούς τομέα όσο και τα προβλήματα
που υπάρχουν στις μεταφορές, στις υγειονομικές υποδομές και υπηρεσίες ,στην
παιδεία, στην ενεργειακή επάρκεια,
διασφαλίζοντας τον ενιαίο δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα αυτών των βασικών τομέων
κοινωνικού περιεχομένου , και τέλος στα
Ζητήματα του περιβάλλοντος. Θα
αξιοποιεί όλες τις πλουτοπαραγωγικές
δυνατότητες των νησιών μας έτσι ώστε να διασφαλισθεί και η ύπαρξη ζωής
σε αυτά και η αναπτυξιακή προοπτική προς όφελος της πλειονότητας των νησιωτών.
Ειδικότερα για
την
«ανάπτυξη του Ελληνικού λιμενικού συστήματος» (κεφάλαιο Θ) επισημαίνουμε
τα εξής: Στο άρθρο 36 γίνεται καθαρό ότι πρόθεση της κυβέρνησης είναι το
ξεπούλημα των λιμενικών υποδομών. Συγκεκριμένα τα λιμάνια της χώρας τα χωρίζει
σε α)
Αττικό Λιμενικό Δίκτυο, β) Δίκτυο
Λιμένων Βορείου Ελλάδας, γ)
Δίκτυο Λιμένων Δυτικής Ελλάδας και δ)
Οργανισμό Λιμένα Ηρακλείου. Δημιουργεί Γενικές
Διευθύνσεις Αξιοποίησης και Ανάπτυξης (ΓΔΑΑ)
που σκοπός τους είναι: «Η επιχειρησιακή και τεχνική υποστήριξη της
Διοίκησης της εταιρείας και του αρμόδιου Υπουργού Ναυτιλίας στις διαδικασίες
ανάπτυξης επενδύσεων, αποκρατικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήσεων, παραχωρήσεων,
συνεργασιών, και συνεργειών με ιδιώτες και κάθε μορφής επιχειρηματικής
πρωτοβουλίας που συνδέεται με την ανάπτυξη και αξιοποίηση των λιμένων του
Δικτύου».
Η
τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ με αποφασιστική
συνέπεια λόγων και έργων έρχεται να προσθέσει ένα ακόμα επεισόδιο στο έργο της
ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Την
ιδιωτικοποίηση λιμανιών και μαρίνων.
Οι ιδιωτικοποιήσεις των λιμενικών υποδομών της χώρας γίνονται στα πλαίσια της
ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου όπως
προβλέπεται από τις στρατηγικού χαρακτήρα αποφάσεις της ΕΕ για την ιδιωτικοποίηση
κρίσιμων τομέων όπως των μεταφορών, της ενέργειας κ.ά. Στοχεύει στην
απελευθέρωση δυνατοτήτων σίγουρης κερδοφορίας για τους μονοπωλιακούς ομίλους,
ιδιαίτερα τώρα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης.
Το σχέδιο νόμου του υπουργείου είναι
η αφετηρία ιδιωτικοποίησης όλων των λιμενικών υποδομών της χώρας, με επίκεντρο
τα μεγάλα, στρατηγικής σημασίας, λιμάνια αλλά και τα υπόλοιπα, πάνω από 800
μικρότερα, εμπορικά και τουριστικά λιμάνια. Η τρικομματική κυβέρνηση μάλιστα βιάζεται να αναιρέσει την υποχρέωση συμμετοχής του ελληνικού
Δημοσίου κατά 51% σε επιχειρήσεις σε στρατηγικούς τομείς και υποδομές, ώστε να
«λυθούν τα χέρια» της και στην
ιδιωτικοποίηση των δυο μεγάλων λιμανιών της χώρας, του ΟΛΠ και του ΟΛΘ. Ιδιαίτερα
για τις μαρίνες, στόχος είναι η παράδοση στα μεγάλα μονοπωλιακά συμφέροντα όσο
το δυνατόν μεγαλύτερου μήκους της ακτογραμμής, με συνέπεια πανάκριβες υπηρεσίες
αλλά και αποκλεισμό της πρόσβασης σε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους προς τη
θάλασσα, σε συνδυασμό και με την ιδιωτικοποίηση του μεγάλου φιλέτου του
Ελληνικού. Η πρακτική αυτή έχει
εφαρμοστεί σε όλα τα μεγάλα λιμάνια της ΕΕ, από κυβερνήσεις φιλελεύθερες,
σοσιαλδημοκρατικές ή νεοαριστερής διαχείρισης. Αποτελεί δέσμευση προς την ΕΕ,
για να προχωρήσουν οι απαραίτητες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις.
Οι
ιδιωτικοποιήσεις των λιμανιών αφορούν όλο το λαό, θα έχουν αρνητικές συνέπειες
για όλους τους εργαζόμενους, τους φτωχούς αγρότες, τους μικρούς επιχειρηματίες.
Είναι μεγάλο ψέμα ότι θα προκύψουν οφέλη για το λαό. Η αλήθεια είναι ότι οι
συνέπειες θα είναι μεγάλες και μόνιμες και για τους εργαζόμενους στα λιμάνια
αλλά και συνολικά για τα λαϊκά στρώματα, ιδίως των νησιών και των παράκτιων
περιοχών. Για τους εργαζόμενους στα λιμάνια
θα φέρουν απολύσεις, γκρέμισμα των μισθολογικών και εργασιακών τους
δικαιωμάτων.
Θα φέρουν νέες
αυξήσεις στα πανάκριβα ήδη εισιτήρια των
ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών και για τους επιβάτες και για τα μεταφερόμενα προϊόντα
καθώς οι εφοπλιστές θα μετακυλίουν κάθε αύξηση των λιμενικών τελών.
Αποτέλεσμα θα είναι να αυξηθεί το κόστος ζωής στα νησιά καθώς και το κόστος
παραγωγής για μικρούς αγρότες, βιοτέχνες, εμπόρους και επαγγελματίες, ενώ θα
γίνει πανάκριβος ο τουρισμός για τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Η ενίσχυση των
υποδομών του πολυτελούς τουρισμού ούτε ανάπτυξη είναι ούτε όφελος για το λαό θα
υπάρξει. Αντίθετα, ανοίγει το δρόμο για
να παραδοθούν στα μεγάλα συμφέροντα παραλίες και δημόσια γη.
Βαρύ κόστος θα
πληρώσουν οι αλιείς
καθώς τα ψαροκάικα θα αντιμετωπίζονται ως προς τα λιμενικά τέλη όπως τα
τουριστικά γιοτ. Εντελώς ανεξέλεγκτη θα γίνει η εισαγωγή προϊόντων κι αυτό
εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους ακόμα και για τη δημόσια υγεία. Σοβαρές θα είναι
και οι επιπτώσεις για το περιβάλλον, αφού η κεφαλαιοκρατική ασυδοσία θα
γιγαντωθεί. Τα περί «ανάπτυξης» λοιπόν αποτελούν κούφια
λόγια, είναι ανάπτυξη για τους λίγους. Ο
λαός γνωρίζει, γιατί δοκιμάζει σκληρά στο πετσί του αυτή τη βάρβαρη πολιτική.
Στο άρθρο 43
τέλος καταργεί την Πλοηγική Υπηρεσία, την ιδιωτικοποιεί και ιδρύει την «Πλοηγική Α.Ε.» απολύοντας όλο το
προσωπικό που υπηρετεί μέχρι σήμερα.
Το σχέδιο Νόμου είναι διαμορφωμένο στα πλαίσια της
Δανειακής Σύμβασης και των Μνημονίων προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου,
συνθλίβει εργασιακά, κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των ναυτεργατών, των
εργαζομένων. Είναι το προανάκρουσμα της
οριστικής άρσης του Cabotage στα Επιβατηγά πλοία, παραδίδονται υποδομές και
ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες με αποτέλεσμα την απομόνωση των νησιωτών, την εκποίηση
και παράδοση του πλούτου της χώρας στις ορέξεις των μονοπωλίων. Η χώρα μας βρίσκεται στη συμβολή 3 ηπείρων, με
γεωστρατηγική σημασία και τεράστιες πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες. Με αυτή την
πολιτική οξύνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και οι πόλεμοι για τον
έλεγχο της περιοχής με θύματα τους λαούς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από όλα τα
προηγούμενα γίνεται σαφές ότι διαφωνούμε
από θέσεις αρχής με τις βασικές κατευθύνσεις του νομοσχέδιου «
Ανασυγκρότησης
του Υπουργείου Ναυτιλίας και
Αιγαίου». Με βάση αυτή
την διαφωνία καλούμε την επιτροπή να μην δεχτεί το κείμενο εργασίας ως βάση
συζήτησης να απορρίψει και την λογική του και τους στόχους του.
Ως εκλεγμένοι με την «Λαϊκή Συσπείρωση» σας καλούμε να μην γίνετε για μια ακόμα φορά «συνένοχοι στο έγκλημα», σας
καλούμε να συμβάλουμε όλοι μαζί με κάθε τρόπο έτσι ώστε να μην περάσει το νέο νομοθετικό έκτρωμα.
Καλώντας την κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ να αποσύρει το νομοσχέδιο «Ανασυγκρότησης
του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου» στο σύνολο
του.
Για την Λαϊκή
Συσπείρωση
Νικόλαος Λαρδάς
