Υπάρχει λέξη που να περιγράφει αυτή τη βαρβαρότητα;;
Στην Πορτογαλία, ο πρωθυπουργός κάλεσε προ
μηνών τους νέους αν δεν βρίσκουν δουλειά, να μεταναστεύσουν…
Στην Ισπανία του 25% των ανέργων, η χώρα
μπήκε και επισήμως σε μνημόνιο νέας λαϊκής λεηλασίας ως
«αντισταθμιστικό» για την παροχή νέου πακτωλού δισεκατομμυρίων στις τράπεζες…
Στη Γαλλία, οι φορείς οργάνωσης συσσιτίων
ζήτησαν επιπλέον 5 εκατομμύρια ευρώ ενίσχυση, αφού αδυνατούν πλέον να
ανταποκριθούν στην αυξημένη ζήτηση μερίδων σίτισης προς τους απόρους που
πολλαπλασιάζονται…
Στην Ιρλανδία, νέες μειώσεις στα
κοινωνικά βοηθήματα προς αναπήρους, στα επιδόματα τέκνων και αυξήσεις
στο πετρέλαιο θέρμανσης για ευπαθείς οικονομικά ομάδες…
Στην Ιταλία, οι υπηρεσίες αγνοούν τον
πραγματικό αριθμό των χιλιάδων αυτοκτονιών λόγω της κρίσης…
Στη Γερμανία, οι δαπάνες για τους
εκμισθωμένους από τα «δουλεμπορικά» γραφεία εργαζόμενους, από τα πολυεθνικά
πιράνχας, όπως η «Ζήμενς», δεν εγγράφονται στις δαπάνες για μισθούς, αλλά
στις «δαπάνες για υλικά»…
Αυτή είναι η «Ευρώπη» τους…
Όσο για την Αμερική των δεκάδων
εκατομμυρίων πάμφτωχων, ανασφάλιστων και περιθωριοποιημένων, ο «δημοκράτης»
Ομπάμα , ο… σύμμαχος των κάθε λογής εγχώριων «διαπραγματευτών» μας,
επικύρωσε το νόμο που προβλέπει την εκταμίευση πάνω από 660 δισ. δολάρια για
την ενίσχυση της πολεμικής ετοιμότητας των ΗΠΑ…
Υπάρχει, άραγε, λέξη που να περιγράφει όλη αυτή
την απανθρωπιά,
την αγριότητα,
τον «παραλογισμό» και
τη βαρβαρότητα;
Υπάρχει. Μία και μόνο λέξη: «Καπιταλισμός».
Αναδημοσίευση από το aristeramitilini.blogspot.gr
