Με μια εντυπωσιακή σε όγκο συγκέντρωση στον Εύδηλο σφραγίστηκε η 48ωρη απεργία στην Ικαρία, η οποία έτσι κι αλλιώς είχε πολύ ψηλά ποσοστά συμμετοχής σε όλους τους κλάδους, στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Οι εργαζόμενοι του εργοταξίου της ΕΝΕΤ συμμετείχαν στο σύνολο τους στην 48ωρη ενώ σχεδόν καθολική ήταν η συμμετοχή των αυτοαπασχολούμενων- επαγγελματιών με κλείσιμο των καταστημάτων τους. Από την παραλία της Μεσαχτής δε ξεκίνησε μηχανοκίνητη πορεία η οποία κατέληξε στον Εύδηλο.
Στην συγκέντρωση εκατοντάδες Ικαριώτες εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι αγρότες, μετανάστες, γυναίκες, νέοι και νέες, διαδήλωσαν την αντίθεση τους, την αποφασιστικότητα τους να μην περάσουν τα μέτρα «καρμανιόλα» για τα δικαιώματα τους, ξεκαθάρισαν ότι δεν τέλειωσε κανένας αγώνας.
«Επειδή η ελεγχόμενη χρεοκοπία έχει προαποφασιστεί. Επειδή αυτό που ζητούν από το λαό είναι πενήντα χρόνια το κεφάλι κάτω για να περάσουν τα χειρότερα μέτρα, δηλώνουμε, δεσμευόμαστε από αυτό εδώ το βήμα, από αυτή την πλατεία: τα βάρβαρα μέτρα δεν θα περάσουν! Ο αγώνας θα κριθεί στο γραφείο, στο εργοστάσιο, στον τόπο δουλειάς, στο χωράφι και στη γειτονιά στα μικρομάγαζα. Θα είναι νικηφόρος, αυτό είναι σίγουρο.»
«Βγες έξω, σύντροφε! Ρίσκαρε
Τη δεκάρα, που ούτε δεκάρα πια δεν είναι/
*
Τον τόπο για ύπνο που πάνω του πέφτει η βροχή
Και της δουλειάς τη θέση που αύριο θα χάσεις!/
*
Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!
Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!/
Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας: Κάνε πράξη
Την αλληλεγγύη!/
*
Βγες έξω, σύντροφε, αντιμέτωπος με τα όπλα και
Διεκδίκησε το μεροκάματό σου!/
*![]()
Σαν ξέρεις πως δεν έχεις τίποτα να χάσεις
Οπλα αρκετά οι αστυνόμοι τους δεν έχουν!/
*
Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!
Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!/
*
Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας: Κάνε πράξη![]()
Την αλληλεγγύη!».
*
(Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Το τραγούδι της απεργίας» (1929 – 1930)
